Levensbereid

Waarom zouden wij moeten sneuvelen voor anderen als die niet eens duidelijk zijn over wat hun normen, waarden en toekomstplannen zijn? We hoeven enkel levensbereid te zijn, in vrijheid, zonder angst.

Levensbereid. Dit wilde ik schrijven nu ik zie wat de familie Bibas is aangedaan. Een voor mij onbestaanbaar feit, waar een hele dikke streep getrokken moet worden.

Wanneer zijn de meeste mensen bereid om te leven, om op te staan, hun waarheid te spreken en niet langer gekneveld te worden door groepsdruk en zich door machthebbers en media te laten vertellen hoe het hoort, zodat zij de macht kunnen blijven verdelen en het spel binnen de lijntjes verder kunnen kleuren? Nee, echt leven betekent dat jij zelf de vormen, kleuren en bewegingen bepaalt met wat jij ervaart en hoopt en wenst voor jouw toekomst. Durf jij dat? Zonder je te schamen voor wat anderen ervan vinden? Jezelf zijn. Echt durven leven?

Als je dat niet durft, ben je inderdaad sneuvelbereid. En in alle eerlijkheid, ben je al gesneuveld. Om de status quo in stand te houden en ben je bereid geweest om te sneuvelen voor de huidige machthebbers.

Ze hebben een ding over het hoofd gezien. “Verdeel en heers” werkte altijd in hun voordeel. Het land is vol met krachten die tot 30 jaar geleden niet bestonden in de huidige omvang. Velen voelen zich vervreemd van hun eigen geboortegrond en begrijpen niet meer waar het heen gaat. Zijn wij zo veranderd dat we het niet meer volgen? Of zijn we echt te traag dat we nog niet snappen dat het juist heel vooruitstrevend en acceptabel is dat mannen en vrouwen gescheiden worden en aparte ingangen krijgen?

We komen net uit de “summer of love” als mensheid en vrouwen lieten alles los in de tent en konden kiezen tussen badpak, bikini of topless en mannen met lang haar mochten niet in het leger en moesten wel vaker hun emoties gaan tonen. Gerard Reve neukte zelfs God in de kont die op aarde was gekomen in de gedaante van een ezel. Wat is er gebeurd sindsdien?

De koningin die uit een heel andere cultuur van ver over de plas en onze historie komt, waar haar voorouders aan bijgedragen hebben als machthebbers, waagde het te zeggen als nieuwkomer, dat de Nederlander niet bestaat. Tegelijkertijd jankte ze toen ze op haar bruiloft een traditionele Argentijnse accordeon hoorde. Ze snapte dus heel goed wat wortels en cultuur zijn en dat dat je raakt tot het diepst van de ziel. Want die tranen waren wel echt. Echter dan haar prietpraat over de Nederlandse cultuur.

Wat ze mogelijk bedoelde is dat de Nederlandse cultuur onder druk staat, en dat deze procentueel afneemt omdat er meer en meer mensen, families, religie en clans bijkomen die niet huilen om een tango of het Wilhelmus. Maar die wel diep geraakt worden als hun “broeders en zusters”, crimineel of niet, iets wordt aangedaan. Die broeders en zusters zijn dan niet Sarah en Samuel uit de Rivierenbuurt of Johnny en Anita uit het Waterkwartier, maar Mo en Yasmina uit de Gazastrook, de Zwarte Zeekust, Marrakech of Aleppo. En tegenwoordig ook steeds meer uit Brussel, Lille, Dortmund, Leeds en Malmö. Die cultuur die ze delen is internationaal, maar heeft weinig met landsgrenzen te maken. De EU is ideaal als broedplaats om vrij verkeer van religie en cultuur te hebben om tot bloei te komen. Zo krijgt een deel van de bevolking een overkoepelende cultuur die Europa-wijd is met het vingertje in de vervuilde lucht.

Maar ik kan me niet voorstellen dat Richard von Coudenhove-Kalergi deze nieuwe cultuur als Europese Leitkultur voor ogen had om de natiestaten te vervangen. Er zijn cordons sanitaires in elk land van de EU om iedereen die dit benoemt uit te sluiten. Echter met de beste wil van de wereld kan je deze mensen geen ongelijk geven. Zij zullen iedereen omarmen die ook vrijheid en gelijkheid hoog in het vaandel hebben staan en dat zelfs de mensen gunnen die nu nog via aparte ingangen een stilteruimte ingaan. Ze weigeren echter tot een onderdrukte klasse van indianen te worden die als een soort Amish zich straks moeten terugtrekken als ze zich niet willen onderwerpen aan de nieuwe cultuur. Dat is geen vrede. Dat is onderwerping.

Dus nogmaals, ben je sneuvelbereid zoals pvda groenlinks en d66 en volt vragen? Om de Europese cultuur te verdedigen? Waarom zou je, als de partijen die hiertoe oproepen juist zelf de Europese culturen om zeep helpen. Ze zijn zelf niet sneuvelbereid maar snappen enkel dat democratie en winst gaan over de grootste groepen. En om aan de macht te blijven kan je maar beter aansluting zoeken bij de snelst groeiende groep in Europa. Daarbij de echte waarden van Europa aan je Gucci laars lappend.

Er zijn zeker mensen en groepen sneuvelbereid in heel Europa. En tegenwoordig aanschouwen we dit dagelijks over het hele continent en ook op de eilanden. Die sneuvelen echter niet voor Europese waarden, maar voor de afbraak ervan. En om iets in de plaats te stellen dat eerder niet voorbij Poitiers is gekomen in Europa. Als deze zaken niet benoemd mogen worden, dan zijn we geen democratie.

Kies daarom voor levensbereidheid. Durf te leven. Aanschouw de feiten, proef de echte verbinding. Niet uit angst bij een groep willen horen, maar uit overtuiging. Dat jij het beste met jezelf en de mensen om je heen voor hebt. Zoals je ook een eerlijke en vrije toekomst voor hun kinderen en kleinkinderen wenst. En iedereen die jou dan bestempelt als dat je gevaarlijk of gek of dom bent, omdat je niet zalvend over meisjesbesnijdenissen, alcoholverboden, onreine dieren wetten, geïnstitutionaliseerde ongelijkheid tussen mannen en vrouwen en verboden voor homoseksuelen mee wil praten, is het sop de kool niet waard. Zij zijn niet sneuvelbereid of levensbereid. Zij zijn reeds gesneuveld op de heuvel waar ze met andere konijnen in de koplampen kunnen kijken. Wachten tot kerstmis en offerfeest op 1 dag vallen. En als ze dan als het te laat is alsnog tot inzicht komen, ze zich net als in het Verenigd Koninkrijk bij een sharia rechtbank de mond kunnen laten snoeren.

Leef, lieve mensen! Ga kaarten en lachen met de buren en gooi die TV uit je raam. De propaganda heeft ons lang genoeg van zuurstof in de hersens onthouden. Het is nog lang geen tijd om te sneuvelen. Het is tijd om te leven.